به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از فارس، ایمان بدون شناخت امام زمان و امام عصر ما تحقق نمیپذیرد. در این مجال مختصر به سراغ دلایل نقلی میرویم تا ثابت کنیم که چرا شناخت امام زمان(عج) واجب است؟
در گام نخست باید اذعان کرد روایات بسیاری در حد تواتر وارد شده که به اختصار چند روایت که در کتاب کافی آمده است اکتفا میکنیم که در ذیل بیان میشود.
– خبر صحیح از معاویةبن عمار: امام صادق(ع) درباره آیه شریفه ۱۸۰ سوره اعراف « وَلِلّهِ الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا …؛ و نامهاى نیکو به خدا اختصاص دارد پس او را با آنها بخوانید …» فرمود: خدا قسم ما آن اسماء حسنی (نیکوترین نامها) هستیم که خداوند هیچ عملی را از بندگان نمیپذیرد مگر با شناخت و معرفت ما. (اصول کافی؛۲/۲۴۹)
– خبر صحیح از حضرت بابالحوائج موسیبن جعفر(ع) نقل شده که فرمودند: حجت خداوند بر خلقتش تمام نمیشود مگر بهوسیله امامی که شناخته شود، یعنی شناخت امام بر مردم واجب است و تعیین او بر خداوند متعال لازم.
– به سند صحیح از حضرت امام باقر(ع) یا حضرت صادق(ع) نقل است که فرمود: بنده خدا مؤمن نخواهد بود، مگر اینکه خدا و رسول و همه امامان(ع) را بشناسد و نیز امام امام زمانش را بشناسد و در تمام امور خود به او مراجعه کند و تسلیم امر وی باشد. سپس فرمود: چگونه میشود که آخرین امام را بشناسد در صورتی که اولین امام را نشناخته باشد. (اصول کافی؛۱/۱۸۰)
– به سند صحیح از زراره روایت است که گفت: به حضرت امام باقر(ع) گفتم مرا از شناخت امام از شما خاندان آگاه ساز، آیا شناخت او برهمه مردم واجب است؟ فرمود: خداوند حضرت محمد(ص) را بر همه مردم جهان به عنوان رسول و حجت الهی بر همه خلایق در زمین بر انگیخته پس هر آنکه خداوند و حضرت محمد(ص) رسول خدا ایمان آورد و از او پیروی کرد و رسالتش را تصدیق کرد،بر او واجب است که امام از ما را باز شناسد. (اصول کافی؛۱/۱۸۰)
– در حدیث صحیح از حارث بنالمغیره آمده است که گفت: به حضرت ابوعبدالله صادق(ع) گفتم: آیا پیغمبر(ص) فرموده هست «من مات ولم یعرف امامه مات میته جاهلیته»؟ فرمود:آری عرضه داشتم: این کدام جاهلیت است؟ آیا جاهلیت مطلق یا جاهلیت کسی که امامش را نشناخته است؟ فرمود: جاهلیت کفر و نفاق و ضلال. (اصول کافی؛۲/۳۷۷)
– در کمالالدین آمده است که امام ابوااحسن موسیبن جعفر(ع) فرمود: هر کس در چهار چیز شک کند به همه اموری که خداوند تبارک و تعالی نازل فرموده کافر است، یکی از آنها معرفت امام در هر زمان به شخص است. (کمالالدین؛ ۲/۴۱۳)
– همچنین در آن کتاب از امام صادق(ع) از پدران بزرگوارش(علیهمالسلام) آمده است که رسول اکرم(ص) فرمود: هر کس قائم از فرزندان مرا در زمان غیبتش منکر شود، به مرگ جهلیت مرده است. (کمالالدین؛ ۲/۴۱۲)
– و در همان کتاب از حضرت صادق(ع) از پیغمبر اکرم(ص) روایت است که فرمود: هر کس منکر قائم از فرزندانم شود، مرا منکر شده است. (کمالالدین؛ ۲/۴۱۲)
– در غیبت نعمانی به سند خود از حضرت امام صادق(ع) آورده که آن حضرت فرمودند: هر کس شبی را به صبح آورد در حالی که امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت میمیرد. (الغیبه؛ شیخ نعمانی:۶۳)
و اخبار بسیار دیگر از ائمه هدی (علیهمالسلام) در این باب آمده است. با این حال آنچه در معرفت واجب است، دو امر است یکی شناختن شخص امام با اسم و نسب او و دیگری شناخت صفات و خصوصیات او که با آنها از دیگران امتیاز مییابد.
حجتالاسلام والمسلمین محمدشریف حسینی
عضو جامعه روحانیت شیراز