امام حسن عسكری(ع)؛ نمونه بارز جوان با اراده و موفق

نوشته های مشابه

همسرتان را سوژه‌ی خنده‌های خود نکنید/ آسیب‌های جبران‌ناپذیر رابطه توهین آمیز کلامی

۵ آذر , ۱۴۰۱

چرا فرزندان از والدین خود باهوش‌تر هستند؟

۵ آذر , ۱۴۰۱

رازهایی که هرگز نباید به کودکان بگویید

۵ آذر , ۱۴۰۱

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایكنا) از فارس، سالرز ولادت یازدهمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت فرصت مغتنمی است تا با غور در دریای بیکران معارف اهل بیت(ع)، توشه‌ای به کف آریم چرا كه آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدر قطره‌ای باید چشید.
سبک زندگی اسلامی که سالیانی است در بیانات مقام معظم رهبری به عنوان یک دغدغه مطرح می‌شود و معظم‌له تصحیح سبک زندگی و اسلامی شدن آن را یکی از پایه‌های مهم رسیدن به تمدن نوین اسلامی برمی‌شمرد، مطلب بسیار ارزشمندی است که ما را وامی‌دارد در همه زمان‌ها و مکان‌ها به آن فکر کنیم و برای بهبود فرهنگمان در این عرصه تلاش کنیم.
امام حسن عسکری(ع) نمونه یک جوان با اراده، هدفمند و موفق است
امام حسن عسکری(ع) نمونه یک جوان با اراده، هدفمند، با انگیزه و موفق است و می‌تواند الگوی مناسبی در گفتار و کردار برای همه جوانان مسلمان باشند.
روز جمعه، هشتم ماه ربیع‌الثانی سال ۲۳۲ هجری قمری، در تاریخ پرافتخار مسلمانان، روزی به یاد ماندنی است. هنوز بیست بهار از عمر شریف امام هادی(ع) نگذشته بود که شهر مدینه، شاهد ظهور و تولد ستاره‏ای فروزان از ستارگان حریم نبوی شد. مدینه، با شکوفه زدن گلی دیگر از گلستان امامت و ولایت نورباران شد و بار دیگر، شور و شعف بوستان علوی را فرا گرفته، خانه کوچک و با صفای امام هادی(ع) به نور فرزند پاک و مطهر خود روشن شد.
اشاره به زندگی امام حسن عسكری(ع)
امام حسن عسکری(ع) اگر چه بسیار جوان بود، ولی به دلیل موقعیت بلند علمی، اخلاقی و خانوادگی، به ویژه رهبری شیعیان و اعتماد بی‏شائبه آنان به حضرت و احترام بی‏چون و چرای مردم، شهرت فراوانی پیدائکرده بود. به همین دلیل، حاکمان عباسی نیز به جز در مواردی، در ظاهر، رفتاراحترام‏آمیزی از خود به امام حسن عسکری(ع) نشان می‏دادند.
خادم آن حضرت می‏گوید: روزهایی که امام حسن عسکری(ع) به مقرّ خلافت می‏رفت، شور و شعف عجیبی در مردم پیدا می‏شد. خیابان‏های مسیر آن حضرت، پر از جمعیتی بود که بر مرکب‏های خود سوار بودند. هنگامی که امام تشریف می‏ آوردند، هیاهو یکباره خاموش می‏شد و حضرت از میان جمعیت گذشته، وارد مجلس مي‌شد.
این‌ها همه سیمای جوانی است که در ۲۲ سالگی به امامت رسید و در ۲۹ یا ۲۸ سالگی به شهادت رسید و در این مدت اندک شبکه وکالت را پایه ریزی کرد تا شیعیانی که به واسطه حضور ایشان در پادگان(عسکر) از فیض حضرشان محرومند توسط وکلای آن حضرت بتوانند سوالات خود را مطرح کنند و با امام خود ارتباط داشته باشند.
امام مظلوم ما که یکی از لقب‌های مشهورشان ابن الرضا(ع) است و این لقب را با پدر و جد بزرگوارشان شریک هستند؛ در آن اختناق و خفقان حداقل ۱۰۳ شاگرد برجسته تربیت کرد. به قول شیخ طوسی: «و این نبود که فقط به مسائل مربوط به نماز و روزه یا طهارت و نجاست بپردازد بلکه در موضع امام با همان معنای اسلامی خودش قرار گرفتند و با مردم حرف می‌زدند و در هیچ زمانی مانند دوره ایشان و پدر و جد بزرگوارشان ارتباط شیعه و گسترش تشکیلاتی شیعه در سرتاسر دنیای اسلام، مثل زمان این بزرگواران نبوده است».
سبك زندگی اسلامی در كلام امام حسن عسكری(ع)
حال در این مجال اندک به اندکی از سخنان گرانبهای آن حضرت درخصوص سبک زندگی می‌پردازیم: دو خصلت است که بالاتر از آنان خصلتی نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران.
اگر این کلام در زندگی ما ساری و جاری باشد باید برای حل مشکل اطرافیان، اقوام و خویشان و حتی برادران دینی خود بکوشیم و نگذاریم آن‌ها دست حاجت و تقاضا کمک‌های سود رساندن به برادران در جنبه‌های فرهنگی و آموزشی است که بتوانیم سنت حسنه‌ای را رواج دهیم یا از ترویج صفت ناپسندی جلوگیری به عمل آوریم.
همچنین آن حضرت تأكید فرمودند كه تقوای الهی پیشه کنید و مایه زینت ما باشید نه مایه سرشکستگی ما. این‌ها قطراتی از اقیانوس معارف امام شهید جوانمان امام حسن عسکری(ع) است و با تفکر در این کلمات می‌توان ساعت‌ها درس آموخت و در زندگی به کار برد.
شیعه باید مایه زینت امامش باشد
شیعه امام باید هر روز و شب با خود بیندیشد، روزها در این اندیشه باشد که چه کنم که مایه زینت امامم باشم و شب‌ها در این اندیشه شود که آیا مایه زینت امامم بودم یا اینکه ایشان را سرشکسته كردم؟!
امام یازدهم نمونه یک جوانی است که اگرچه عمر شریفش به ۳۰ سال هم نرسید، چه اقدامات ارزنده ای برای دین و جامعه خود انجام داد که ثمرات آن تا قیام قیامت ادامه دارد و جوانان ما باید بیندیشند که چه کرده‌اند؟ آیا از عمر خود بهره کافی گرفته‌اند؟ آیا جوان ۳۰ ساله ما که در آزادی و در مملکت اسلامی می‌زید و نه در پادگان و قلعه‌های بلند زندانی است  و با تمام جهان ارتباط مجازی دارد، آیا از این ارتباطات در راستای رساندن سخنان امامش به گوش جهانیان استفاده می‌کند یا به کار دیگری مشغول است؟
آیا به صدای این عمار و هل من ناصر ینصرنی امام زمان و نائب برحقش در این زمانه توجهی دارد یا به بازی‌های روزگار سرگرم شده است؟ نکند خواب غفلت آنچنان از خود بی خودمان کند که در زیر چکمه‌های دشمن به هوش آئیم.

محمد شریف حسینی

لینک